Vrolijke camping eigenaresse

’s Ochtends ontbijtbuffet genomen, wederom bij ‘Mike’s Kitchen’. Een ruime keus uit 7 soorten porridge, havermout enzo. Maar ook verschillende soorten warme worstjes, tomaten, backed beans, spek en zoetigheid als wafels, centimeter dikke pancakes met stroop kortom alles voor een gezond ontbijt. Aan de omvang van de gasten was te zien dat ze gewend waren aan een dergelijk begin van de dag.

Nog maar net op weg of we werden overvallen door een dikke mist. We moesten meteen aan jullie in ons kikkerland denken. Gelukkig duurde dat maar even en eenmaal de bergpas over begon de zon weer te schijnen. Een golvend kaal landschap met veel, verspreid staande, hutten. Het gaat goed met Zuid Afrika, de meeste hutten zijn van vrolijk geschilderd beton en niet allen mee-r van golfplaat.

Aan het begin van de middag, blijkt de eerste camping die we zoeken in East Londen, niet meer te bestaan. De tweede camping was bevolkt door één tent en tientallen bouwvakkers die de sanitair-gebouwen aan het renoveren waren. Niet gezellig of ontspannen, dus gaan we verder zoeken.

Na een tochtje over een Gran Prix circuit en de bekende onverharde wegen kwamen we bij ‘Nature’s Rest’. Daar delen we de camping met nog een dozijn gasten. Een jongen van een jaar of tien biedt ons een peppermuntbal aan (‘if you don’t like it, you can throw it away’).

We kunnen bij de receptie een sleutel ophalen om een hek openmaken, om naar het strand te kunnen. De eigenaresse van de camping waarschuwde ons voor de vele hoeren: ‘Hun pooiers zitten in de bosjes en kunnen je zo overvallen. Vorig jaar is er nog iemand vermoord op het strand. En ook de stad gaat hard achteruit en door het hele land neemt de criminaliteit enorm toe. Haar ene dochter kon geen baan vinden omdat de zwarten worden voorgetrokken. Haar andere dochter was naar Nieuw Zeeland verhuisd waar ze in vrede leefde heel anders dan in Zuid Afrika, dat de zelfde kant opgaat als Zimbabwe.’ De vrolijke uitbaatster van de camping was zelf nog nooit naar het buitenland geweest wegens een ongeluk in haar tienerjaren. Ze zag zo bleek omdat ze door de huidige maatschappelijke toestanden de deur niet meer uitkwam. Ze raadde Patricia aan haar ketting af te doen want voor dat je het weet..

Jullie begrijpen dat we, onverschrokken als we zijn, toch naar het strand gingen dat, behalve wat kreeftjes en meeuwen, geheel en al verlaten was. Onvoorstelbaar in Nederland: hoge golven, enorme branding, geen mens te zien. Bij terugkomst op de camping werden we aangeklampt door een dame die van haar man en zoon niet naar het strand mocht vanwege de criminaliteit en het grote gevaar aldaar.

’s Avonds heerlijk gegeten bij ‘Sprouts’ een moderne wine-bar met een uitstekende internet/wifi voorziening.

Terug op de camping stelde de bewakers zich voor en hij wilde weten of we al waren ingecheckd. De bewaker zal de hele nacht goed op ons passen en dit terwijl de camping baadt in het t.l licht.