Victoria Bay en Oudshoorn

Het privé-toilet, het uitzicht op de surfers en de golven en een hiking-trail naar een mooie cove, doen ons besluiten een dag te blijven in Victoria Bay. In de eenvoudige uitspanning beneden bij het strand bestellen we een warme chocolademelk en een cappuccino (haalt het niet bij die van Stempels). De uitbater vertelt dat de hiking-trail prachtig is. Beslist de moeite waard om met een groep te lopen. Maar gevaarlijk als je alleen maar met twee bent. Grote kans dat lokale criminelen je bekogelen met rotsblokken en je beroven.

We passen onze plannen aan. Op tien kilometer afstand ligt het charmante Harolds Bay. Wederom een prachtige brede baai met enorme golven. Het dorp is zo goed als uitgestorven en heeft de charme als Zandvoort in de winter.

De volgende ochtend laat het weer het afweten. Omdat we alle ins en outs van George al hebben meegemaakt, hebben we ons boeltje gepakt. En zijn we maar land inwaarts getrokken richting Oudshoorn. Door hoge bergen, langs woeste passen en met schilderachtige vergezichten zoeken we de half woestijn van Kleine Karoo.

Adressen kent men nauwelijks in Zuid-Afrika. Met schrijft de straatnamen op de stoeprand. Onze volgende kampeerplaats hopen we te vinden via gps-coördinaten. Je weet wel; westerlengte en zuiderbreedte. Dat gaat meestal goed. Soms zit je er een straat naast. Maar vragen brengt je dan naar het juiste adres. ‘Kleinplaas’ is een keurige camping met 1 zwembad, 24 staanplaatsen en 52 chalets, een receptioniste die op Nana Mouskouri lijkt en geen ander gasten. We huren fietsen bij het Backpacker-Paradise. Na twintig minuten hebben we alle 12 straten verkent. Oudshoorn heeft vele mooie Victoriaanse huizen met ronde hoekkamers, overdekte veranda’s, onregelmatige architectuur. Voor de rest lijkt het op George maar dan in het klein.

In het verleden was Oudshoorn omringt door stuisvogelboerderijen. Als aandenken aan Zuid-Afrika geven we elkaar een portemonnee van struisvogelleer. ’s Avonds in The Black Swan eten we struisvogelbiefstuk en worden door de shuttle service van het restaurant weer naar onze camper gebracht.

En ook in Oudshoorn is men bang. De lederhandelaar (voordeur afgesloten door hek met bel) bevestigd zijn angst voor de zwarte medemens. En onze chauffeur van het restaurant  (kleurling) bevestigt: hoewel er nog nooit iets gebeurt is in de stad kan je ’s avonds maar beter niet over straat lopen.

Tegen de ochtend worden we waker van de kou. Er wordt een ruim ontbijtbuffet geserveerd bij de camping waar we dankbaar gebruik van maken. Maar jullie begrijpen; Oudshoorn is voor ons geen blijvertje. We willen terug naar de kust.