George

24 mei 2016 - George, Zuid-Afrika

Ger uit Vught, toonde die avond op het terras zijn foto’s van Zuid Afrika. Verdomde interessant, het leek wel of we naar onze eigen foto’s keken. We beloven plechtig: jullie krijgen geen ‘dia-avond’ van ons.

Onze nieuwe camping staat weer aan zee: Victoria’s Bay bij George.  Nu op 50 meter hoogte, in plaats van twee meter zoals bij Knysna (spreek uit: Nasna).

Vanaf deze hoogte hebben we prachtig uitzicht op zo’n dozijn surfers die hun levensgevaarlijke capriolen uithalen op de huizenhoge golven. Een camping met voor iedere plaats een eigen toiletgebouwtje met douche, wc en afwasgelegenheid.

Maar voor we ons op de camping hebben geïnstalleerd gingen we eerst onze vuile was wegbrengen en George bezoeken.

George is een middelgrote provinciestad van ruim tweehonderd jaar oud met als bijzonderheid de dikste eik van het zuidelijk halfrond! De rest van de stad is net zo interessant. Wegen zo breed als de Champs Élysée en alle winkels 1 verdieping hoog. De winkels zijn allemaal afgesloten met een hek voor de deur met aan dat hek een (fiets)bel voor als je naar binnen wilt.

Bij de beroemde patisserie hebben we koffie/chocolade gedronken. Er liep een zwerver langs die voor de deur een deken uit z’n tas haalde. Daar moest zijn hond op gaan liggen. De zwerver hinkte naar binnen, nam plaats en bestelde een ontbijt (eieren, spek, gebakken tomaat, toast enzo).

Een langslopend pubermeisje was vertederd door de hond en ging een gedroogde varkensoor voor het beestje halen. Even later kwam haar moeder ook voorbij en was net zo vertederd als haar dochter. Moeder ging een blik hondenvoer halen. De dochter leende bij onze banketbakker een lepel en samen met heur moeder gaf ze de hond ook een heus ontbijt. Toen de dochter de lepel terugbracht bedankte de zwerver de barmhartige dames: ‘doggie seg dankie’.

Na dit tafereel vertrokken we naar de camping om even tot rust te komen.

We besloten om in de naburige shopping Mall wat rond te kijken en daar wat te eten.

Opnieuw weer een decadent, groots opgezet  en vooral blank winkelcentrum waar vooral de ongelofelijke leegte opvallend was.

Na een niet al te bijzondere maaltijd en slechte service  en zoete rosé teruggereden naar onze behoorlijk onverlichte camping. Na een stormachtige nacht hebben we in elk geval nog een dag te gaan in George

Foto’s

1 Reactie

  1. Ellen:
    25 mei 2016
    Ik geloof dat ik zo langzamerhand Ger ook wel eens zou willen ontmoeten.

    Wat een contrasten toch. Lijkt me inderdaad lastig soms, hoe daar mee om te gaan. En dat je wel iets zou willen doen, snap ik helemaal.
    Wat moeten wij ons trouwens voorstellen bij "een stormachtige nacht?" Letterlijk storm?